മഴ പെയ്യുമ്പോള്..
വീണ്ടും
ആയതില് മനസ്സു നനച്ചു
ഒരു കര്ക്കിടകം കൂടി പെയ്തു തോര്ന്നിരിക്കുന്നു..
കുതിര്ന്ന മണ്ണില് നിന്റെ കാല്പാടുകള്
എന്നില് നിന്നു അകലേക്കു പോകുന്നതു
പുതു വര്ഷത്തിന്റെ വേദനിക്കുന്ന ഓര്മയാവട്ടെ...
ഇലത്തുമ്പുകളില് നിന്നും പൊഴിയുന്ന തുള്ളികള്
പുഴ വീണമീട്ടുന്ന മഴ വിരലുകള്
അടുക്കളയോടിന്റെ ചോരുന്ന ജാലിക
പുതുനാമ്പുണര്ത്തുന്ന ജലധാര..
ഉള്ളില് ചെറുകുളിരായി പടരുന്ന സ്വപ്നം..
എല്ലാറ്റിനുമപ്പുറം,
നിറമില്ലാതെ വന്നു നിറം ചോര്ത്തിക്കളയുന്ന
മുറിവുകളില് വീണു നീരിക്കുന്ന മഴ
നിന്റെ കണ്ണുനീര്!
എന്തു ഞാന് പകരം തരേണ്ടു?
ഇത്രനാള് നമ്മള് പ്രണയിച്ചതിനു പകരമായി
ഈ മഴ
ഓരോ മഴ പെയ്യുമ്പോഴും
നമ്മളോരോ ജന്മം നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണു...
3 Comments:
Kavitha paidirangi, manassilekku.
:)
വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്... എന്റെ എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു....
Post a Comment
<< Home